Omloop van Ooststellingwerf

Historie Omloop van Ooststellingwerf
(Wieler Omloop Ooststellingwerfse Dorpen)

Het was in 1986 dat een aantal wielerenthousiasten, geïnspireerd door de succesvolle dikke bandenraces voor jong en oud op Koninginnedag in Oosterwolde, het initiatief namen om de wielersport in Ooststellingwerf te promoten door middel van een wielerronde.

Omdat deze mensen vonden dat het een officiële wedstrijd moest worden werd contact gezocht met de Wielervereniging “Olympia” te Heerenveen. Daar vond men dat het een klassieker voor liefhebbers moest worden, omdat daarvoor maar weinig startgelegenheid was in het Noorden van het land. Verder waren de organisatiekosten daarvan niet zo hoog als voor een klassieker voor amateurs.

Bovendien speelde nog een rol, dat Wieger Baron, zoon van de grote initiator van deze wielerronde, Jan Baron, koerste bij de categorie van de liefhebbers. En zo was WOOD (Wieler Omloop Ooststellingwerfse Dorpen) geboren.
De wedstrijd sloeg enorm aan bij zowel de renners als het bedrijfsleven in Ooststellingwerf.

Bij deze eerste klassieker stonden niet minder dan 109 renners aan de start, waaronder de Nederlands Kampioen Ruud Papiermolen uit Wezep. Er waren inschrijvingen van ploegen uit het hele land. De renners werden voorafgegaan door een grote reclamekaravaan van de sponsors.

De organisatie pakte het meteen groots aan door, onder grote belangstelling, een verkiezing voor de Rondemiss te houden in het Bruine Paard te Haulerwijk. De Rondemiss bij de eerste editie werd Josita Betten uit Haulerwijk.

Na dit succes kon herhaling niet uitblijven en uiteindelijk werden er niet minder dan 8 klassiekers gehouden waarbij alle Ooststellingwerfse Dorpen werden aangedaan.

Ook waren er zogenaamde afwachtingswedstrijden, waaronder zelfs één keer het officieuze Nederlands Kampioenschap voor tandemrijders.

De organisatie hoefde nooit bang te zijn dat er onvoldoende renners aan de start zouden komen, want meteen na de bekendmaking in de Wielersport was de klassieker al volgeboekt en moesten velen zelfs worden teleurgesteld.

De vraag was waarom de renners zo graag naar Ooststellingwerf wilden komen. Dat was vast niet om de kleine herinnering die alle deelnemers bij iedere Omloop kregen.

In een bedankbrief aan de organiserende organisatie gaf de in wielerkringen bekende Tijmen Silver uit Schagerbrug en thans ’t Zandt het antwoord.

Hij omschreef het als volgt: “Ruim 110 renners aan de start en die zal het opgevallen zijn dat de organisatie tot in de puntjes klopte, dat aan werkelijk alles was gedacht. Op elke weg stond een afzetting en die bleef daar staan tot de bezemwagen was gepasseerd. Ik spreek namens de renners mijn dank uit voor dat perfecte stukje werk wat “Olympia” met als grote man achter deze ronde Egbert La Gro en het comité tezamen hebben geleverd. Ik, maar ook de renners zullen graag in Oosterwolde terugkomen”.

De perfecte organisatie was inderdaad de grote kracht van deze klassieker. Zo perfect dat zelfs mensen van de UCI wel eens wilden zien hoe het mogelijk was dat WOOD altijd zo’n goed juryrapport kreeg. Ook deze man was onder de indruk van de organisatie.

30 jaar na dato werd de handschoen were opgepakt door WSVO (Wieler Sport Vereniging Ooststellingwerf), die door inwoner Patrick Vliegen werd gewezen op het feit dat er nog zo weinig wielerevenementen in het Noorden (en m.n. Friesland) werden verreden. Patrick (oud-veldrijder uit Brabant en destijds Ploegleider bij T.W.C. De Kempen) maakte zich sterk bij het bestuur van WSVO om weer zo’n evenement naar het noorden te halen en zo werd de Omloop van Ooststellingwerf nieuw leven ingeblazen. Een klein comite van liefhebbers slaagde er in om de finale van de AGU Clubcompetitie Elite/Beloften in Ooststellingwerf te laten plaatsvinden.

2024

Na 23km is de eerste kopgroep gevormd. Een groep van 8 renners heeft inmiddels 40 sec. opgebouwd.

Het is Tijn Louwerensen die de over steek nog probeert te maken met een aanval. Al lijkt hij niet opgewassen tegen de sterke kopgroep, waardoor het op een Chasse patat lijkt uit te lopen.

Na 60km is alles terug samen en begint het spel weer van voor af aan.
De renners hebben nog een goede 100km te gaan. 5km verder zijn het de leiders van de clubcompetitie die zich nu al duidelijk van voor laten zien. Bart Korteleve    en Jens van den DoolNa 81 km opnieuw een kopgroep die het probeert. Rugnummers  5, 17, 29, 34 102 en 138 worden gemeld bij de vluchters die nu 20 seconden voorsprong hebben.

Op 100km is er een gezapig tempo in het peloton. Ja het is heerlijk weer, maar dat betekend ook geen wind in en rond Ooststellingwerf. De nummer twee uit het Natusport klassement Quinten Veling  kan dan ook op zijn gemak een plaspauze houden. Pas bij 130 km Lijkt het er dan toch op dat de kopgroep, het peloton lastig gaat maken vandaag. De voorsprong is op gelopen naar 50 sec. Terwijl we ook zien dat Vik Smulders  en Tim Angenent  de oversteek proberen te maken en nu op 30 sec volgen. Bij 150km gaat het tempo van het peloton verder de lucht in. De voorsprong van de kopgroep loopt nu terug naar 20 seconden. De renners krijgen de bel voor de laatste ronde terwijl ze de finish nogmaals passeren. Het wordt een spannende finale nog 20km te gaan. Gaan de 4 koploper hun kleine voorsprong van 15 sec. houden of word het een massasprint?

Nog altijd 8 man vooruit 45 seconden wat een spanning…. Wow wat een spannende finale kregen we voor geschoteld. De kopgroep wist vooruit te blijven. Met 8 man kwamen ze op de finish af gestormd en het was uiteindelijk Peter Moore van Jan van Arkel  die na het maken van de oversteek ook nog de sprint met overmacht wist te winnen.

En het is de Zwaluwen  die de Clubcompetitie 2024 wint.

2023

In de laatste wedstrijd van de AGU Clubcompetitie was Ruben van Randeraat de sterkste van een kopgroep van vijf man die in de slotfase verrassend wegbleef uit de greep van het peloton. De renner van Willebrord Wil Vooruit versloeg Rik van der Wal (Sensa-Kanjers voor Kanjers) en Sebastiaan Oranje (TWC Tempo) in de straten van Oosterwolde en schreef daarmee deze natte editie van Omloop Ooststellingwerf op zijn naam.
AGU Clubcompetitie-leider Johan Dorussen won vervolgens de sprint van het peloton. Door zijn zesde plek in de HOS Oil Omloop Ooststellingwerf – vlak voor Eskil Huiting en Casper Noorloos – stelde het jonge talent Dutch Food Valley CT zijn CyclOn-klassement veilig. Bovendien eindigde 19-jarige Dorussen ook bovenaan in het Natursport-klassement van de beste jongeren.
Niet alleen Dorussen had last van druk voor de finale van de AGU Clubcompetitie. Ook bij de ploegen uit de top van het teamklassement in de waren de belangen groot. Klassementsleider Sensa-Kanjers voor Kanjers was nog niet zeker van de eindzege, daarvoor waren er nog teveel punten in de laatste wedstrijd van het seizoen te verdelen. TWC de Kempen en IJsselstreek stonden slechts respectievelijk 7 punten en 10 punten achter. ‘We hadden in de bespreking voor de koers de opdracht gekregen om in elke ontsnapping mee te zitten,’ vertelde Sensa-Kanjers voor Kanjers-renner Eskil Huiting na afloop. ‘We waren continue scherp gelukkig en zaten dan ook steeds van voren mee.’

Uiteindelijk zat Huitings ploeggenoot Rik van der Wal mee met de beslissende kopgroep. In de slotfase reed hij met vier andere renners weg uit het peloton, sprintte naar de tweede plek in de daguitslag en stelde daarmee de eindzege in de Clubcompetitie voor zijn ploeg veilig. Huiting: ‘Het verliep allemaal volgens plan en dat is tof om mee te maken.’

1993

Nederlands Kampioen Frank Rijkhof sterke winnaar Wieler Omloop Ooststellingwerfse Dorpen. De achtste editie van de Wieleromloop Ooststellingwerfse Dorpen kreeg zaterdag in de 29-jarige Frank Rijkhof uit Veenendaal een bijzonder sterke winnaar. Hij won op de Grietmanslaan te Oosterwolde de sprint van een door enige valpartijen in de slotfase aardig uitgedunde kopgroep, die oorspronkelijk uit 21 renners bestond. Van meet af aan was het een zware koers. Dat werd mede veroorzaakt door de straffe wind die vooral in de Tjongervallei en andere open vlakten vrij spel had. Na de gebruikelijke speldenprikken werd het in de buurt van het Prikkedamcircuit bij Makkinga pas echt menens. Er vormde zich een kopgroep van 21 man, die grotendeels het verdere wedstrijdverloop zou bepalen. Ook de latere winnaar Frank Rijkhof en andere sterke renners als een Leo Pelgröm uit Olst en Tjeerd van der Veer uit Assendelft zaten in deze kopgroep. Gedurende de koers dunde de kopgroep steeds verder uit en er bleven in de slotfase nog zo’n 15 koplopers over. In de laatste kilometer en vonden er op de Venekoterweg en in de laatste bocht voor de finish nog wat valpartijen plaats, waardoor er helemaal een verbrokkeling plaatsvond. Op de Grietmanslaan was vervolgens Frank Rijkhof oppermachtig in de eindsprint. Hij schreef daarmee al de derde klassieke zege van het seizoen op zijn naam. Eerder won hij al De Omloop van de Veluwe en de Omloop van de Maasvallei.
Bij de prijsuitreiking bedankte Frank Rijkhof terecht nog even de weer gesmeerd lopende organisatie. De wedstrijd van 1993 was de eerste wedstrijd waarin de Friese renners geen hoofdrol konden spelen, pas op de 20e plaats kon de eerste Friese renner worden geklasseerd en wel Michel Fontein uit Stiens. Het ploegenklassement werd gewonnen door WTC Uithoorn. In 1994 kwam er een einde aan deze enige klassieker voor de echte liefhebbers. De organisatie kon onvoldoende menskracht op de been brengen om deze wedstrijd veilig te laten verlopen. 17 jaar na de laatst verreden Wieler Omloop wordt aan organisator Jan Osinga nog steeds gevraagd of het niet mogelijk is om deze wedstrijd nog eens te organiseren.
Dit zegt wel iets over de grote populariteit van deze Wieleromloop in die dagen.
Veel wielerliefhebbers kijken dan ook al uit naar deze nieuwe editie van de Wieler Omloop langs alle 13 Ooststellingwerfse Dorpen.

1992

Johan Hoekstra uit Hardegarijp niet alleen de rapste, maar vooral de slimste. Op amper twee kilometer voor de finish sprong hij achter de twee ontsnapte Amsterdammers Auke Broeks en Leo Tibbe aan. De andere spurters in de groep durfden de gok niet meer aan en verwachten dat de vluchters alsnog in de kraag zouden worden gevat. Johan Hoekstra nam dit risico wel met als gevolg een eerste plaats.

Johan Hoekstra maakte de hele dag al een sterke indruk en was eigenlijk direct vanaf de start al voorin te vinden. Toen na 40 kilometer, in de Tjongervallei, een kopgroep van veertien man voorop kwam was hij één van de gangmakers. Ook Joop Atsma uit Surhuisterveen en Ludo Rinzema uit Heerenveen meldden zich vooraan. In hagel- en regenbuien namen de koplopers een dikke halve minuut voorsprong en alles leek erop dat de wedstrijd in een vroeg stadium zou worden beslist. Het pakte echter anders uit want tussen Langedijke en Appelscha sloot een volggroep van 20 man aan en kon het spel weer opnieuw beginnen. Ludo Rinzema, lid van de organiserende vereniging Olympia, die gebrand was op de overwinning was de eerste die weg durfde te springen. Hij kreeg echter weinig ruimte en ook de sterk rijdende Hidzer Kooistra werd tot tweemaal toe teruggepakt. Op weg naar Fochteloo vond Hidzer Kooistra zijn Waterloo nadat zijn stuur brak en hij daardoor onderuit schoof. Vooraan werd op dat moment de gaskraan nog eens extra opengedraaid en dat had tot gevolg dat in de staart van de groep de renners één voor één moesten afhaken. Pas toen na 110 kilometer de finish in zicht kwam hielden de renners eventjes de benen stil en dat was voor Johan Hoekstra voldoende om aan te pikken bij de tandem Broeks, Tibbe en die vervolgens achter zich te laten. Het criterium voor Nieuwelingen werd gewonnen door Tim Hiemstra uit Rottevalle. Het ploegenklassement werd gewonnen door WV de Amstel uit Amstelveen.

1991

René Gomes uit Almere winnaar van boeiende Wieleromloop. Al tijdens de aanvangsfase van deze klassieker zochten diverse renners het avontuur.  Daarbij staken vooral een Lambert van de Berg uit Radewijk en Edward Huisman uit De Krim hun neus regelmatig aan het venster, maar echt wegkomen deed in die periode nog niemand.

In de Tjongervallei kwam een kopgroep van 6 man tot stand met daarbij o.a. Edward Huisman, Frank Rijkhof en Piet Pompstra. Even buiten Oldeberkoop bedroeg hun voorsprong al een dikke halve minuut. Er werden door het peloton wel enkele schuchtere pogingen ondernomen om de kopgroep te achterhalen, maar die leden vooralsnog schipbreuk. Pas in de buurt van Appelscha wist men de handen ineen te slaan en konden 13 coureurs het peloton gedag zeggen. Aanvankelijk wilde het verschil met de zes koplopers niet veel kleiner worden, maar bij het bereiken van Fochteloo, na ruim 90 kilometer koers, werden de vluchters toch in de kraag gevat. In het verdere koersverloop zouden de 19 koplopers niet bij elkaar blijven en moest een drietal renners zich terug laten vallen in het peloton.

Zodoende zouden 16 renners afstormen op de eindsprint op de Grietmanslaan waar de sprint met twee vingers in de neus werd gewonnen door René Gomes uit Almere. Op een 6e plaats eindigde als beste Fries Jeroen Hollemans uit Heerenveen.

Het ploegenklassement werd gewonnen door WV de IJsselstreek uit Hattem.

Het criterium voor junioren werd in Oosterwolde gewonnen door Jan Steenstra uit Dokkum.

Wim Sikma uit Oosterwolde eindigde in het peloton en BertJan Westerlaan uit Oosterwolde, die een man van klassiekers en tijdritten is, moest halverwege de koers de strijd staken.

1990

Tino Hazelhoff uit Kampen slimme winnaar van vijfde WOOD klassieker. Deze koers kende een uitermate vlak begin. Er probeerden wel verschillende groepjes weg te geraken uit het peloton maar deze werden al snel weer tot de orde geroepen. Ook de anders zo gevreesde klinkers in De Harken en de Peperstraat brachten, door de goede weersomstandigheden, geen regen en wind, het spel nog niet op de wagen. Nadat Ruud Papiermolen in Appelscha zijn derde premiesprint won, werd het bij het naderen van Fochteloo toch eindelijk serieus. Er ontstond een kopgroep van 9 man die een voorsprong nam van 15 seconden. In Oosterwolde fladderden nog drie man uit de kopgroep die werden opgeslokt door het fel jagende peloton. Op de Grietmanslaan kon Tino Hazelhoff vervolgens eenvoudig als winnaar over de meet gaan. Daarmee won hij al zijn derde klassieker dat jaar, eerder won hij al de Omloop van het Ronostrand en de Omloop van de Hoekse Waard. Ook schreef hij al 7 criteriums op zijn naam. Beste Fries met een 8e plaats werd Johan Hoekstra uit Hardegarijp. Strijdlustigste renner werd Lammert van de Berg uit Radewijk. Wietze Jongsma uit Oosterwolde werd 22e.

Het ploegenklassement werd gewonnen door K.W.C. Kampen.

De afwachtingswedstrijd, een criterium voor liefhebbers en veteranen werd gewonnen door Anne Koster uit Leeuwarden.

1989

Johan Hoekstra uit Hardegarijp goede winnaar van 4e editie van de Wieler Omloop Ooststellingwerfse Dorpen. Onder niet bepaald ideale weersomstandigheden, het was de gehele dag druilerig weer, gingen de ruim 100 renners in Oosterwolde van start. Bij deze editie sloeg de vlam na de eerste doorkomst in Makkinga goed in de pan.

Bij een enorme valpartij in de Tjongervallei raakten zo’n 15 renners betrokken, waarvan enkelen zelfs op de kop in de sloot belanden. Het hele peloton was in stukken uiteen gevallen en dat zou zich in het verdere koersverloop steeds herhalen. Er ontstonden wel steeds kleine kopgroepjes, maar echt wegkomen deed vooralsnog niemand. Op de door de regen inmiddels spekglad geworden steentjes van de Peperstraat, na zo’n 50 kilometer koers, zorgde een nieuwe grote valpartij van zo’n 20 renners weer voor opschudding met als slachtoffer ook Bonne van der Meer uit Jubbega.

Het gevolg was dat er een kopgroep ontstond van 21 man met daarbij vrijwel alle favorieten, zoals een Joop Atsma, Ruud Papiermolen en Emi Nieuwenhuis. Met nog 5 kilometer te gaan gingen er 8 renners vandoor. Hoewel de minieme voorsprong (nooit meer dan 15 seconden) manhaftig werd verdedigd tegen de jagende meute was bij het ingaan van Oosterwolde alles weer compleet. Op 800 meter voor de finish stuiterden opnieuw een aantal renners tegen het wegdek, waardoor de eerste groep weer uit elkaar viel. Mede daardoor kon Johan Hoekstra, eigenlijk met twee vingers in de neus de eindsprint in zijn voordeel beslissen voor de Nederlands kampioen van dat jaar Rudy Peters uit Wichmond en oud Nederlands kampioen Ruud Papermolen uit Wezep. Jan Bakker uit Wijnjewoude eindigde op een 4e plaats. Strijdlustigste renner werd Steven Schoevaart uit Amsterdam.

Dit keer was er een stratenloop als omlijsting van de klassieker, georganiseerd door Terre Des Hommes voor het Polio Projekt in Zaïre.

1988

Voor deze editie hadden zich niet minder dan 160 renners ingeschreven, waarvan 30 renners teleurgesteld moesten worden omdat 130 het maximum was. Door deelname van de met een Italiaanse licentie rijdende Claudio Callegari van RWC Ahoy uit Rotterdam kreeg deze wedstrijd zelfs nog een internationaal tintje.

Deze derde omloop werd gewonnen door Ton van de Dries uit Purmerend, de nummer 2 van het voorafgaande jaar. Deze klassieker werd beslist in de 55e kilometer bij Elsloo toen er een kopgroep van 5 man ontstond met daarbij: Ton van de Dries uit Purmerend, Wouter de Waard uit Bergen, Marcel van Schoonhoven uit Ederveen, Doede van Berkum uit Kootstertille en na een indrukwekkende achtervolging Joop Atsma uit Surhuisterveen. Ton van de Dries controleerde vervolgens de wedstrijd en maakte het karwei in Oosterwolde eenvoudig af door al zijn metgezellen te verslaan in de sprint. Beste Fries werd Doede van Berkum uit Koostertille op een 4e plaats. Joop Atsma werd 5e.

Als afwachtingswedstrijd werd een stratenloop georganiseerd die werd gewonnen door de nummer twee op het Nederlands Kampioenschap steeple-chase Herman Hofstee van DOS Dwingeloo. Bij de dames was er een eerste plaats voor Janneke van Yperen uit Lippenhuizen.

1987

Geïnspireerde Rob Compas uit Venhuizen speelt hoofdrol. Door de organisatie werd gevreesd dat door het fraaie nazomerweer de koers op een matte vertoning zou uitlopen met als slot een massasprint. De lastige klinkers van het weggetje De Harken brachten daar gelukkig verandering in.Op dat moeilijke deel, halverwege koers, besloot Ton van de Dries uit Purmerend er vandoor te gaan. Het peloton viel op de klinkers even stil en alleen de eerzuchtigste renners besloten de jump naar de koploper te maken. Zo ontstond een sterk kopgroepje van zes man met daarin naast Ton van de Dries, Martin Daas uit Wormer, Rob Compas, Cor Bitter Purmerend, Gerrit Goudsblom Warmenhuizen en Jan Bakker uit Wijnjewoude. De blonde Rob Compas gaf tenslotte met groots machtsvertoon de concurrentie het nakijken en won deze tweede editie van de WOOD. Ton van de Dries uit Pumerend werd 2e.

Rob Compas werd later nog Nederlands Kampioen bij de amateurs maar noemde in een interview in het blad Wielerrevue zijn overwinning in de Wieler Omloop Ooststellingwerfse Dorpen zijn mooiste overwinning.

Jan Bakker eindigde op een 3e plaats en werd daarmee de beste Fries. De Wielervereniging Olympia won het ploegenklassement.

Bij het officieuze Nederlands kampioenschap voor tandems eindigde het koppel Maas van Beek uit Barneveld en Arnold Polderman uit Vogelwaarde op een eerste plaats. Bij de dames waren dat Marieke Bentvelzen en Hanneke Wijnholz uit Maastricht.

1986

Ruud Papiermolen eenvoudig één. Een droomdebuut voor de organisatie die meteen de Nederlands Kampioen als winnaar kreeg. Hij was niet alleen winnaar maar won ook nog eens drie van de vijf  premiesprints die onderweg in Haule, Donkerbroek, Oldeberkoop, Makkinga en Appelscha werden verreden. Overigens werd de premiesprint in Makkinga gewonnen door het huidige CDA-kamerlid en grote wielerbaas Joop Atsma uit Surhuisterveen.

Er werd vooral in de beginfase in een laag tempo gekoerst. Pas toen de finale voor de deur stond werd het een echte wedstrijd. Ruud Papiermolen en Bonne van der Meer sleurden aan de kop het tempo omhoog en het peloton werd uit elkaar gerukt. Met de straten van Oosterwolde voor de wielen zorgden de renners voor een waardige afsluiting. Ruud Papiermolen bleef heersen aan de kop van het peloton en won eenvoudig.

Bonne van der Meer werd  met een 4e plaats de beste Fries en plaatselijk favoriet Wieger Baron eindigde op een keurige 16e plaats.